موقعیت جغرافیایی:
در ۳۰ کیلومتری شمال شرقی شهرک(مرکز طالقان) و در ضلع شمالی رود خانه شاهرود و جاده سراسری شرقی-غربی طالقان و در منتهی الیه شمال شرق جاده باده سر که از جوستان به طرف شمال شرق منشعب شده و پس از دیزان به طرف شرق امتداد می یابد و در موقعیت جغرافیایی ۳۶ درجه و ۱۲ دقیقه و۵۱٫۹ ثانیه عرض جغرافیایی و ۵۰ درجه و۵۹ دقیقه و ۵۹٫۰ ثانیه طول جغرافیایی و در ارتفاع۲۴۴۲ متر از سطح دریا روستای نسبتا بزرگی وجود دارد که بنظر میرسد به لحاظ جمعیت و وسعت برابر با روستاهای میر،دنبلید و سوهان می باشد.
این روستا…
این روستا به لحاظ داشتن آب کافی از رونق بسیار خوبی برخوردار بوده و به لحاظ داشتن مراتع سرسبز و چشمه سار های متعدد دامداری در آن رواج بسیار خوبی دارد شاید این روستا مقام اول را از این نظر در منطقه طالقان دارا باشد. از میان این روستا رود خانه ای عبور میکند که ازارتفاعات شمالی آن و از ناحیه مرغ بند سر چشمه گرفته و پس از آبیاری باغات و مزارع روستای ناریان از آن« عبور کرده، سپس وارد دره بسیار تنگی که عبور از آن بدشواری صورت می گیرد،شده و نهایتا در ناحیه لمبران به رودخانه شاهرود منتهی می شود. در فاصله تقریبی ۱۵ کیلومتری شمال روستای ناریان منطقه ای و جود دارد که مرغ بند نامیده می شود. برخی از اهالی روستا عنوان نمودند که در آن غار بزرگی و جود دارد که تا کنون کسی داخل آن نرفته است. اهالی می گویند رسیدن به غار حداکثر ۵ ساعت وقت از روستا پیاده روی لازم دارد.
مردم ناریان:
روستای ناریان در تابستان دارای بیش از ۴۰۰ خانوار و در زمستان حدود ۳۰ خانوار جمعیت می باشد. شغل اهالی بومی روستا دامپروری و کشاورزی است بدلیل مهاجرت روستاییان به شهر ها اکثر مردم آن به شغل های دیگر مشغول اند این روستا در طول هشت سال دفاع مقدس ۲۹ شهید و ۲ مفقودالاثر را تقدیم انقلاب اسلامی نموده است. از اصلی ترین طوایف مردم ناریان میتوان طوایف: شریف کاظمی، صابری، رزاقی، میرغیاثی، فخرحسینی، حسینی نسب را نام برد.که طی ۷۰ سال گذشته با پیوند نسبی میان دیگر روستاهای اطراف طوایفی نظیر شیخ سلطانی، ادیبی، ترابیان نیز کم و بیش اضافه شدند. تاتی زبان مردم ناریان است.
آثار تاریخی:
بنابر اظهارات اهالی و معتمدین و اعضای شورای ده،روستای ناریان فاقد آثار فرهنگی و تاریخی بوده و تنها در ضلع جنوب غربی روستا و در جبه غربی و چسبیده و به روستا تپه ای و جود دارد که اهالی آنرا قلا کِتی می گویند. سطح این قله ۲۰در۲۵ مترو آثاری از سفال های هزاره اول در آن یافت شده است اما به علت حفاریهای فراوار کاملا مضطراب و فاقد ارزش مطالعاتی می باشد.به عبارت دیگر چیزی از آن باقی نمانده است.
